źródeł ciąg dalszy 2.0 - przemysły kreatywne i rewitalizacja

Przemysły kreatywne oraz ich wpływ na gospodarkę i rewitalizację terenów miejskich to temat, którym zajmują się nie tylko architekci, urbaniści, ekonomiści, ale i kulturoznawcy czy nawet filozofowie. Nie została wypracowana jeszcze uniwersalna definicja przemysłu kreatywnego, w powszechnym rozumieniu jest on łączony z przemysłami kultury czy tzw. sektorami kreatywnymi (13 działów gospodarki: reklama, architektura, sztuka i antyki, gry komputerowe, rękodzieło, projektowanie, projektowanie mody, film i video, muzyka, sztuka teatralna, publikacje, oprogramowanie, telewizja i radio)*.
Głównymi ośrodkami badawczymi, zajmującymi się tematyką przemysłów kreatywnych są:
Uniwersytet Technologiczny w Queensland (John Hartley, Susan Street), Uniwersytet Humboldta w Berlinie (Oliver Frey, Cordula Gdaniec, Bastian Lange), Uniwersytet Metropolitalny w Manchesterze (najczęściej kojarzony z przemysłami kreatywnymi ośrodek na świecie) oraz Uniwersytet w Hong Kongu.
Najwięksi badacze tej dziedziny to: Richard Florida, David Harvey, Kate Oakley, John Howkins czy Matteo Pasquinelli. W Polsce temat przemysłów kreatywnych jest nadal opracowywany, ukazało się kilka publikacji związanych z tym zagadnieniem autorstwa Andrzeja Gwoździa czy Andrzeja Klasika (patrz: wpis z 30 X).
W dużym uproszczeniu można powiedzieć, że sektor przemysłu kultury produkuje "towary" artystyczne, natomiast przemysły kreatywne tworzą produkty o wartości także pozakulturalnej.
Naukowcy badają relacje między nimi, jak i wpływ przemysłów kreatywnych na gospodarkę (przyjmuje się, że 4-9% gospodarki światowej stanowią właśnie przemyły kreatywne) oraz ich wymiar społeczny.


Aby pozostać w temacie niniejszego bloga, wracamy do rewitalizacji terenów poprzemysłowych, która w oczywisty sposób wymaga zaangażowania przemysłów kreatywnych (takich dziedzin jak: architektura, projektowanie a nawet reklama).
Kilka artykułów** mówiących o najbardziej pragmatycznym aspekcie rewitalizacji, czyli planowaniu, funduszach unijnych, studia przypadków:
1. ZIENTARA Piotr, Rewitalizacja okręgów przemysłowych z funduszy strukturalnych UE : realizacja programu RECHAR II w Limburgii (1994-1999), "Przegląd Zachodni", R. 63, nr 2 (2007), s. 198-212.
2. SIEMIŃSKI Waldemar, Ekonomiczno-finansowe i społeczne aspekty działań rewitalizacyjnych wspartych w okresie 2004-2006 środkami unijnymi, "Człowiek i Środowisko", T. 32, nr 3/4 (2008), s. 29-51.
3. WÓJCIK Agnieszka, Zespoły o funkcjach kulturalnych w procesie rewitalizacji przestrzeni miejskiej na przykładzie wybranych realizacji w Londynie, "Teka Komisji Urbanistyki i Architektury", T. 36/37 (2004/2005), s. 65-73.
4. CZORNIK Małgorzata, DROBNIAK Adam, Dobór działań w procesach rewitalizacji miast - studia przypadków, "Gospodarka Przestrzenna", T. 10 (2007), s. 224-228.
5. KSIĄŻKIEWICZ Izabela, Uwarunkowania procesów rewitalizacji przestrzeni miejskiej, "Studia i Prace / Kolegium Ekonomiczno-Społeczne", Z. 15 (2008), s. 685-693.


* Dane wg wcześniej wspomnianego raportu "Analiza potrzeb i rozwoju przemysłów kreatywnych".
** Informacje bibliograficzne pochodzą z katalogu Biblioteki Narodowej: www.bn.org.pl.